Tyle, że nie o sam likier tu chodzi, a o ziele marzanki wonnej. Ma ona dokładnie ten aromat, zbliżony do trawy żubrowej, taki waniliowo-korzenny. Kupiłam, zaparzyłam, i jest już na stałe w mojej kuchni.
Teraz już praktycznie nie pijam alkoholu, więc swobodnie rezygnuję z likieru, natomiast sam napar z limonką jest doskonały, również schłodzony. Likier nada oczywiście napojowi koloru, takiego charakterystycznego zielonkawego, tą sztuczną zielonością barwnika... ten również nie jest mi niezbędny.
Polecam pomieszać marzankę ze świeżą melisą - doznania gwarantowane.
Składniki:
- 2 łyżki ziela marzanki wonnej
- garść świeżej melisy
- 500 ml wody do zaparzenia ziół
- 750 ml wody do dolania do naparu (w oryginale gazowanej lub, alternatywnie, białe wino lub szampan)
- 2 limonki wyciśnięte
- 1 limonka pokrojona w plasterki
- słodziwo do smaku (nieobowiązkowe, ale jednak nadaje troszkę smaku)
- ew. likier/syrop Waldmeister wg uznania (oryginalny przepis mówił o trzech łyżkach)
Zaparzyć zioła i przestudzić. Wymieszać wodą lub alkoholem i sokiem wyciśniętym z dwóch limonek, dosłodzić, przelać do dużego dzbanka, dodać plasterki limonki i ew. więcej świeżych ziół. Podawać.
Można schłodzić w lodówce i dodać kostki lodu, tylko przed chłodzeniem trzeba porządnie wystudzić napar.
